Teoria (szkoła) Keynesowska – założenia, na czym polega

Teoria Keynesowska zajmuje się pojęciami, wchodzącymi w zakres makroekonomii. Za jej powstanie, odpowiedzialny jest John Maynard Keynes. Słynny ekonomista, urodził się w 1883 roku, a zmarł w 1946 roku. Uważany jest za twórcę tzw. interwencjonizmu państwowego. Na czym polega
teoria Keynesowska i jakie ma założenia? Sprawdźmy to!

Szkoła Keynesowska – charakterystyka

Szkoła Keynesowska była swego rodzaju odpowiedzią nauk ekonomicznych na wydarzenia związane z Wielkim Kryzysem, który miał miejsce w latach 1929-1933 zeszłego wieku i uznany został za największy kryzys gospodarczy w historii krajów, opartych na zasadach funkcjonowania kapitalistycznego systemu gospodarki rynkowej. 

Czy zatem dziwnym może wydawać się fakt, że twórca szkoły keynesowskiej – John Maynard Keynes, uznał, że gospodarka rynkowa jest ze swej natury niestabilna i koniecznym jest interweniowanie państwa w typowe dla niej mechanizmy działania? 

Bardzo ważnym, z punktu widzenia historii, wydaje się być fakt, że baron Keynes, osoba której nie zbywało na prestiżu społecznym oraz arystokratycznych zbytkach, dokonał rzeczy, która zdecydowanie przypięła mu łatkę, osoby nie do końca zrównoważonej. Otóż w 1919 roku, czyli w niedługim czasie poprzedzającym wybuch II wojny światowej, uznał, że “ (…) Niemcy nie będą w stanie spłacić olbrzymich roszczeń finansowych. Traktat wersalski może zaś w przyszłości obudzić w Niemcach poczucie krzywdy i chęć rewanżu”.

Prawdopodobnie John Maynard Keynes, został jednogłośnie uznany za głupca przez większość osób zgromadzonych tłumnie, tego właśnie dnia, na słynnej Konferencji Wersalskiej. Czy jednak słusznie tak się stało? Skoro w 1945 roku, miała miejsce, zgodnie z jego przewidywaniami, II wojna światowa, a przegrane w I wojnie światowej Niemcy utopiły, z powodu poniesionej przez siebie, wyimaginowanej klęski, praktycznie cały świat w krzywdzie własnej zemsty i niepotrzebnie przelanej, cudzej krwi, niezagrażających im w żaden sposób, innych narodów? 

Teoria Keynesowska – główne założenia

Jednym z głównych założeń  teorii Keynesowskiej jest działanie, polegające na zwiększeniu wydatków publicznych w celu ożywienia wzrostu gospodarczego danego kraju. Państwo powinno i zobowiązane jest interweniować w sytuacji spodziewanego zagrożenia bezrobociem czy też nadchodzącej inflacji.

Podmioty podejmujące decyzje w obrębie gospodarki rynkowej to podmioty do tego predysponowane (wyznaczone) takie jak:

• gospodarstwa domowe,
• gospodarstwa rolne,
• przedsiębiorstwa oraz prywatne firmy,
• instytucje finansowe,
• rząd.

Jest to pięć głównych i zasadniczo, najbardziej wpływowych filarów, które zajmują się zakresem zagospodarowania i regulacją sposobu produkcji obszaru, jaki podlega pod tzw. wolny rynek. Wolny rynek jest natomiast rodzajem zespołu mechanizmów, które umożliwiają dobrowolną wymianę dóbr, pomiędzy wymienionymi powyżej pięcioma, jego głównymi decydentami. Synonimy do słowa decydent do dziś dnia brzmią dość archaicznie, tj.: ktoś, protektor, urzędnik, oligarcha, a nawet kacyk. No cóż, bywa i tak, że język niekoniecznie nadąża za zmianami, mającymi miejsce jakby poza jego strefą wpływów.

Źródło: pl.wikipedia.org

Szkoła Keynesowska: W poszukiwaniu granic państwa socjalnego

Makroekonomia, w przeciwieństwie do mikroekonomii, posługuje się tzw. wielkościami zagregowanymi. Jej cechą dominującą jest posługiwanie się dużymi zbiorami. Opisuje mechanizmy zbiorcze, czyli takie które zaobserwować możemy, jedynie mając do czynienia z wielkościami oraz prawidłowościami opartymi na wcześniej stworzonych systemach. Np. takich jak system gospodarczy czy ogólnie rzecz ujmując system społeczny. To, że społeczeństwo, istnieje ponad gospodarką i stanowi rodzaj dostępnego jej bezpośrednio podzbioru, dla nikogo w dzisiejszych czasach, nie powinno stanowić większej tajemnicy i budzić dwuznacznych wątpliwości. 

Kapitalizm z ludzką twarzą

Rzecz, jakakolwiek by ze swojej natury nie była, czy mamy tu na myśli pieniądz, środki finansowania czy rodzaj jakiegoś innego dochodu, bez człowieka traci zupełnie swoje pozyskane, dzięki ludzkim czynnikom życiowym, znaczenie. 

To prawda sprawdzona i miarodajna. O czym John Maynard Keynes doskonale wiedział, stawiając opór przeciwko spłacie przez Niemcy reparacji wojennych. Czy za śmierć tysięcy żołnierzy i cywilów, można wyznaczyć po jej nastąpieniu, jakąkolwiek cenę, która mogłaby być uznana jako godna śmierci członków rodzin, rekompensata? 

Do dziś dnia, moralność oraz etyka ludzkości, na ten czyn sobie nie pozwoliła. Choć jako społeczeństwo globalne, doświadczyliśmy masowych mordów, bratobójczych wojen i innych czynów mogących świadczyć o tym jak nisko upadliśmy wobec siebie samych. Brak umiejętności wyciągania prawidłowych wniosków, stał się dominantą  2000 lat naszej ery.