Czym właściwie jest wzrost gospodarczy i w jaki sposób możemy lub powinniśmy go określić? Zgodnie z treścią dostępną w Wikipedii, za wzrost gospodarczy uznajemy “powiększanie się zdolności danego społeczeństwa do produkcji dóbr i usług zaspokajających ludzkie potrzeby”.
Definicja wzrostu gospodarczego. Czym jest model wzrostu gospodarczego Solowa-Swana i na czym polega?
Ekonomia jest nauką, która uznała ex intere, że wszystko można zmierzyć i obliczyć za pomocą dostępnych sprawdzonej wiedzy, struktur organizacyjnych, jakimi mogą być np. liczby. Często również wzory i dowiedzione przez znanych badaczy twierdzenia.
Bez nauk ekonomicznych, socjologia prawdopodobnie nie wybrnęła by samodzielnie z macek skupionej wokół osoby i jednostki, psychologii. Całe szczęście, ten dość niefortunny mezalians, zakończył się dla nauk ścisłych pełnym sukcesem. Powstały wartości miękkie i twarde. Czynniki niemierzalne, rozpłynęły się w fazie dociekań, zakresów dostępnych jedynie freudowskiej psychoanalizie. Mózg, stał się ponownie ciekawym materiałem dla naukowców i badaczy. A wytyczenie dróg jego mapy, nabrało znaczenia empirycznie udokumentowanego.
Model wzrostu gospodarczego Solowa-Swana – charakterystyka użytych we wzorze zmiennych
Model wzrostu Solowa-Swana oparty jest na pojęciach dostępnych makroekonomii. Jego typowe cechy to: egzogeniczność oraz użycie funkcji produkcyjnej. Dwaj naukowcy, do jego stworzenia, posłużyli się modelem wzrostu Harroda-Domara, który wyjaśnia tempo rozwoju wzrostu gospodarczego w oparciu o dwie zmienne, to jest:
- oszczędność
- produktywność kapitału.
Model wzrostu gospodarczego Solowa-Swana – jak wygląda? Do czego jest stosowany?
Mówiąc o modelu Solowa-Swana, powinniśmy się solidnie zastanowić, z czym w zasadzie mamy do czynienia. Czy chcemy badać wzrost gospodarczy czy raczej mamy na myśli rozwój gospodarki samej w sobie? Z tym pytaniem musi się zmierzyć każdy rzetelny badacz kapitału społecznego oraz gospodarki rynkowej. Wyobraźmy to sobie szczegółowo. Co jeśli, mimo zrozumiałych dowodów, te dwie, wydawałoby się, współgrające i zależne od siebie zmienne, nie miałyby jednak ze sobą nic wspólnego?
Oczywiście sytuacja przeze mnie w tej chwili nakreślona, jest ściśle i breviter, koncepcyjna. Mimo to, nie zadając sobie samemu, tego typu pytań, nigdy nie zmierzymy się z czymś, co nauka zwykła określać jako tzw. paradygmat. A paradygmat, moi drodzy, w nauce rzeczą świętą jest i podważanie go, choć często kuszące, nie ma większego sensu. Ponieważ jak zapewniam was, zawsze powróci się do punktu, z którego się na początku swych rozważań wyszło. Starta czasu i energii.
Koncepcja układu osi oraz jej wirtualny charakter oparty na trójwymiarowości przestrzeni
Zabawa z paradygmatem naukowym, przypomina nieco otwieranie drzwi bez użycia klucza. Możliwe. Jednak tym samym, już nazwać tej czynności inaczej, nie można. Włamanie jest zupełnie czymś innym niż legalne otworzenie zamka drzwi własnego domu. I jak wiadomo, związane jest z zupełnie inną procedurą postępowania oraz konsekwencjami dla sprawcy tego czynu. Czy warto? Nie, nie warto, zmieniać ścieżki raz ustalonej i przemyślanej przez siebie wcześniej drogi. Podobnie się rzecz ma z paradygmatem, który każdy wiarygodny badacz, stosuje jako rodzaj niezbędnego mu narzędzia i zarazem klucza, do odkrywania nowych, nieznanych nikomu jak dotąd, tajemnic.
Stąd angielskie określenie statement, z całą dostępną sobie nadbudową słów, według mnie, lepiej oddaje sens znaczenia paradygmatu naukowego. Rzecz niezmienna i nie do ruszenia, podobnie jak Ziemia, czyż nie? Choć Mikołaj Kopernik miał nieco inne zdanie w tej kwestii.
Paradygmat niepodważalności wykresów. Biografie w zetknięciu z etosem
Robert Merton Solow, urodził się w 1924 roku w Stanach Zjednoczonych. Studiował na Uniwersytecie Harvarda, był żołnierzem armii amerykańskiej, doradcą prezydenta J.F. Kennedy’ego oraz uznanym profesorem Uniwersytetu Columbia. W 1987 roku, został wyróżniony Nagrodą Banku Szwedzkiego, za swoje niedoścignione dokonania w dziedzinie ekonomii.
Źródło: pl.wikipedia.org
Natomiast naukowy partner Roberta M. Solow, Trevor W. Swan, urodził się w 1918 roku. Ten wybitny i uznany ekonomista, pochodził z Australii i to jego właśnie uznać by należało, za inspiratora powstania koncepcji modelu wzrostu gospodarczego Swan-Solow. Poniewaz to właśnie Trevor W. Swan, jako starszy kolega R. Mertona Solow, zajmował się badaniem gospodarczych koncepcji neoklasycznych, takich jak wspomniany model Harroda – Domara, które w konsekwencji, stały się podstawą do stworzenia modelu wzrostu gospodarczego, podpisanego nazwiskami, obydwu uznanych na świecie naukowców.
Najnowsze komentarze